Masz wrażenie, że nie radzisz sobie ze swoimi myślami i emocjami? Twoje relacje są niesatysfakcjonujące? Cierpisz z powodu samotności, poczucia odrzucenia, niskiej własnej wartości? Trudno Ci uwolnić się od bolesnej przeszłości? A może odczuwasz uporczywy lęk przed przyszłością? Odczuwasz stres, który nie chce ustąpić? Czy pojawiają się również objawy somatyczne, lecz bez wyraźnych fizycznych przyczyn, takie jak bóle głowy, kłopoty z trawieniem, ciśnieniem krwi, bezsenność itp.? Odczuwasz związany z tym wszystkim brak nadziei i bezradność, a dawna radość życia jest już tylko wspomnieniem?
Jeśli odpowiesz sobie twierdząco na choćby niektóre z powyższych pytań, a pomoc rodziny czy przyjaciół okazuje się niewystarczająca, psychoterapia może być dla Ciebie dobrym rozwiązaniem. Pamiętaj, że umiejętność korzystania z pomocy innych osób (w tym fachowców) jest jedną z najważniejszych kompetencji życiowych.
Neurolingwistyczną psychoterapię charakteryzują m.in. następujące cechy:
1) ma ona charakter integratywny i systemowy, uwzględnia wiele możliwych poziomów zmiany – od zmian w swoim środowisku, poprzez zachowania, umiejętności, sferę przekonań, wartości, aż po odkrywanie swojej tożsamości (istotnych ról życiowych) i misji (powołania życiowego i zawodowego, nadrzędnego sensu itp.),
2) przyjmuje postulat sformułowany przez Miltona H. Ericksona, że choć czasami zmiana terapeutyczna wymaga sporo wysiłku, to często może się dokonać o wiele łatwiej i szybciej, niż się powszechnie uważa,
3) wykorzystuje zarówno potencjał świadomości, jak i nieświadomości osoby,
4) rozwija samoświadomość i nowe umiejętności radzenia sobie z problemami,
5) wykorzystuje mocne strony osoby (tzw. „wewnętrzne zasoby”), traktując je jako podstawowe źródła zmiany,
6) dostrzegając czynniki dysfunkcyjne, skupia się na potencjale zdrowia, dobrostanu, optymalnego funkcjonowania i metodach jego aktywizowania,
7) skupia się na poszukiwaniu rozwiązań i realizacji celów osoby,
8) jest ukierunkowana na przyszłość, ale równocześnie dysponuje metodologią pozwalającą uwolnić się od urazów i ograniczeń zakorzenionych w przeszłości,
9) dostarcza narzędzi, które mogą być samodzielnie stosowane także po zakończeniu psychoterapii,
10) w zależności od potrzeby może być krótko- lub długoterminowa,
11) może być realizowana dla jednostek, par i rodzin.
Korzenie i źródła
Neurolingwistyczna psychoterapia (NLPt) wykorzystuje modele i metody NLP oraz dorobek innych podejść, rozwijając je jednak i łącząc w unikalny dla siebie sposób. Zaczęła się rozwijać w Austrii, a później w innych krajach niemieckojęzycznych w połowie lat 80. Następnie rozprzestrzeniała się w innych krajach Europy. W 1995 European Association for Neuro-Linguistic Psychotherapy zostało zarejestrowane w Wiediniu. W 1999 r. European Association for Psychotherapy (EAP) uznało neurolingwistyczną psychoterapię za spełniającą wszelkie wymogi organizacyjne, teoretyczne i metodologiczne, niezbędne do wpisania na listę autonomicznych, opierających się na podstawach naukowych „modalności” (szkół) psychoterapeutycznych. Na podstawie dostarczonej dokumentacji, w tym obejmującej projekty badawcze, w 2015 r. neurolingwistyczna psychoterapia została reakredytowana przez EAP. Obecnie należy ona do grona 21 modalności honorowanych przez EAP. Więcej informacji znajduje się tutaj. Od 2005 r. NLPt jest refundowana przez władze Włoch, a od 2007 r. przez system opieki zdrowotnej w Austrii.
Neurolingwistyczna psychoterapia w Polsce
Podejście to jest reprezentowane w naszym kraju przez Polskie Stowarzyszenie Neuro-Lingwistycznej Psychoterapii, w którym dokonuje się certyfikacja psychoterapeutów. Jedynym uprawnionym w kraju ośrodkiem szkolącym i przygotowującym psychoterapeutów do wspomnianej certyfikacji jest Polski Instytut NLP, znajdujący się w grupie sześciu ośrodków na świecie posiadających akredytację European Association for NLPt.
Od 2005 r. neuroligwistyczna psychoterapia była reprezentowana podczas konsultacji społecznych organizowanych przez Ministerstwo Zdrowia w sprawie projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych, obejmującej również psychoterapię. W 2006 r. staliśmy się współzałożycielami i sygnatariuszami Polskiej Rady Psychoterapii, skupiającej większość organizacji szkolących i/lub certyfikujących psychoterapeutów w Polsce, reprezentujących zróżnicowane szkoły i podejścia. Od tamtej pory do chwili obecnej Polskie Stowarzyszenie NLPt regularnie uczestniczy w pracach Polskiej Rady Psychoterapii, aktualnie – po wycofaniu się Ministerstwa Zdrowia ze swojego projektu – skupiających się głównie nad stworzeniem własnego projektu ustawy o zawodzie psychoterapeuty. Tym samym jesteśmy współautorami dokumentów, programów, rozwiązań i standardów stanowiących dotychczasowy dorobek PRP.
Polskie Stowarzysszenie Neuro-Lingwistycznej Psychoterapii jest również członkiem Polskiej Federacji Psychoterapii, a wielu naszych psychoterapeutów i superwizorów posiada również certyfikaty tej organizacji. Wielu posiada także European Certificate of Psychotherapy – ECP, przyznawany przez European Associaton for Psychotherapy.